Natuurlijk is Eurol weer sterk vertegenwoordigd als technische partner van een aantal topteams. Bovenaan de lijst staan de teams van Gazoo Racing, met natuurlijk Bernhard ten Brinke en Tom Colsoul, maar ook grote namen als tweevoudig F1-wereldkampioen Fernando Alonso met Marc Coma, plus de winnaar van 2011, 2015 en 2011 Nasser Al-Attiyah met navigator Mathieu Baumel en 2009-winnaar Giniel de Villiers met Alex Haro als navigator.

Dat is nog niet alles, want het Nederlandse Eurol ondersteunt ook nog Peter van Merksteijn en zijn Britse bijrijder Michael Orr in de Overdrive Toyota, net zo goed als Tim & Tom Coronel in The Beast (buggy) en Kees Koolen en Jurgen van den Goorbergh in de steeds populairdere SSV-klasse van Side-by-sides.

Daarnaast zijn er de machtige trucks. Mammoet Rally gaat voor een goed resultaat met vader & zoon Van den Brink en Wouter de Graaff in de cabine. Riwald Dakar Team treedt ook op volle sterkte aan met maar liefst drie teams: Gert Huzink – Rob Buursen – Martin Roesink in de unieke Renault MKR-hybride truck en Pascal de Baar – Jan van der Vaert – Stefan Slootjes in een conventionele truck van hetzelfde merk. Ed Wigman – Joël Ebbers – Dirk Schatorie zitten bij hetzelfde team in een MAN assistentiewagen.

Voor Al-Attiyah begon de dag prima, maar met drie lekke banden in een kwartier verdween de leiding snel uit het zicht. Uiteindelijk werd de Qatari toch nog knap vierde, met Bernard ten Brinke maar één minuut achter hem. Al na 35 kilometer kreeg Ten Brinke de eerste duinen voor z’n kiezen. “Erg zacht zand en behoorlijke hoge duinen. We hebben de eerste sectie even rustig aan gedaan, zodat we even in het ritme konden komen”. Alonso werd in zijn allereerste officiële Dakar-etappe zéér verdienstelijk elfde, terwijl De Villiers relatief rustig van start ging, hij werd veertiende. De “Coronelletjes” kwamen net binnen het uur van de winnaar als 36^ste binnen, terwijl Kees Koolen en “VdG” als 23^ste in de SSV-klasse over de streep kwamen.

Bij de trucks ging het er gelijk vol op. Pascal de Baar was de eerste Renault op vijftien, een half uur na de snelste Rus. Het Mammoet Rally Team had drie lekke banden op een rij, maar kon met hulp van landgenoot Gerrit Zuurmond alsnog door, een prachtig voorbeeld van de kameraadschap in de Dakar. Toch kostte deze driedubbele pech het team 1 uur 10 minuten en 34 seconden achterstand op de winnaars. Gert Huzink accelereerde met de hybride verbluffend snel van de startstreep, maar kon die goede start niet vasthouden. Samen met samen met de snelle assistentie van Ed Wigman stond hij lange tijd stil waarom Wigman doorging en Huzink achterbleef. Beide zijn nog onderweg op het moment van schrijven.